اگر نگران این هستید که شما یا یکی از عزیزانتان علائم این اختلال را داشته باشید، میتوانید از این مقاله کمک بگیرید.

متأسفانه، این فرآیند به سادگیِ تشخیص برخی شرایط جسمانی نیست. گرفتن نمونه خون یا گرفتن آزمایش و دریافت نتایجی که حاکی از ابتلای شما به اختلال دوقطبی باشد ممکن نیست. هیچ آزمایشی وجود ندارد که بتواند تشخیص اختلال دوقطبی را تایید کند.

علائم و نشانه هایی که باید به دنبال آنها بود چیست؟

اختلال دوقطبی در درجه اول با نوسانات خلقی مشخص می شود. هر کسی این را کمی متفاوت تجربه خواهد کرد. اکثر افرادی که با اختلال دوقطبی زندگی می کنند، بین نوسانات خلقی افسردگی-کم و شیدایی-بالا تغییر می کنند.

هر نوع اپیزود (قسمت مانیک یا دوره افسردگی) بسته به فرد و شدت علائم می تواند چندین روز یا چند هفته طول بکشد. بسیاری از افراد مبتلا به اختلال دوقطبی به سرعت بین افسردگی و شیدایی در نوسان هستند.

بر اساس کتابچه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، ویرایش پنجم (DSM-5)، برخی از علائم کلیدی که روانپزشکان در تشخیص اختلال دوقطبی به دنبال آن هستند عبارتند از:

• افکار بزرگمنشی یا احساس شدید قدرت
• افکار خودکشی یا احساس شدید نفرت از خود
• مشکل در تکمیل وظایف یا تمرکز
• از دست دادن علاقه به فعالیت هایی که زمانی از آن لذت می بردید

تحقیقات به ما می گوید که بسیاری از افراد مبتلا به اختلال دوقطبی دارای شرایط همبودی (همزیستی) مانند اختلال اضطراب، سوء مصرف مواد یا اختلال سوء مصرف، یا اختلال نقص توجه بیش فعالی (ADHD) هستند که همگی می توانند علائمی مشابه دوقطبی داشته باشند.

آمادگی برای تشخیص اختلال دوقطبی

اختلال دوقطبی چگونه تشخیص داده می شود؟ اگر علائم اختلال دوقطبی را تجربه می کنید و به دنبال تشخیص آن هستید، بهترین مکان برای شروع مراجعه به یک متخصص روانشناس در   yariway.com است.

بسته به نتایج مصاحبه و معاینه فیزیکی، می‌توانید بیشتر به روانپزشکی مراجعه کنید که در درمان اختلال دوقطبی متخصص است تا ارزیابی عمیق‌تری از سلامت روان داشته باشد.

تشخیص با توجه به سن متفاوت خواهد بود.

تشخیص دوقطبی برای بزرگسالان:

یک روانپزشک از شما سوالاتی میپرسد مانند:

1. آیا سایر اعضای خانواده شما دارای اختلال دوقطبی یا سایر شرایط سلامت روان هستند؟
2. تفاوت در افکار شما در طول دوره های شیدایی در مقابل دوره های افسردگی چیست؟
3. آیا در حال حاضر یا گذشته مشکل سوء مصرف یا سوء مصرف مواد دارید؟
4. وقتی احساس شیدایی می کنید، اپیزودها معمولا چقدر طول می کشند؟
5. از چه سنی شروع به تجربه علائم کردید؟

تشخیص دوقطبی در کودکان:

دوقطبی در هر سنی قابل تشخیص است. از آنجایی که علائم می تواند بسیاری از شرایط دیگر را تقلید کند، اغلب به اشتباه به عنوان افسردگی، اضطراب، اختلال کمبود توجه (ADHD) یا اختلالات سلوک تشخیص داده می شود.

یک روانپزشک قبل از تشخیص، چندین سؤال در رابطه با رفتار و خلق و خوی کودک می پرسد. آنها می توانند شامل مواردی مانند:

1. به طور متوسط کودک هر شب چقدر می خوابد؟
2. طغیان های عاطفی چقدر رایج و اغلب هستند؟
3. اپیزود خلقی چقدر شایع و اغلب اتفاق می افتد، آیا تحریک پذیری شدید و رفتار پرخاشگرانه است؟

چه آزمایش هایی برای تشخیص اختلال دوقطبی استفاده می شود؟

تشخیص اختلال دوقطبی معمولاً شامل چندین نوع آزمایش مجزا است. یک روانپزشک از شما می خواهد که یک پرسشنامه خلقی یا سایر چک لیست های سلامت روان را پر کنید تا فرآیند مصاحبه را راهنمایی کند. آنها همچنین ممکن است بخواهند ادرار، خون یا موهای شما را ارزیابی کنند تا وجود داروهای غیرقانونی یا تجویزی را که ممکن است باعث علائم دوقطبی شما شوند، بررسی کنند.

قبل از اینکه در مورد اختلال دوقطبی به پزشک مراجعه کنم، چه کاری باید انجام دهم؟

قبل از ملاقات با پزشک خود برای روشن کردن تشخیص، یادداشت کردن علائمی که متوجه می شوید ممکن است نشان دهنده افسردگی، هیپومانیا یا شیدایی باشد، مفید است. توجه ویژه نه تنها بر خلق و خوی بلکه باید بر تغییرات در خواب، انرژی، تفکر، گفتار و رفتار متمرکز شود. همچنین گرفتن سابقه خانوادگی عمیق از بستگان قبل از ملاقات با پزشک مفید است. سابقه خانوادگی می تواند در حمایت از تشخیص مشکوک و تجویز درمان های مناسب بسیار مفید باشد.

آیا بیماری‌های دیگر نشانه‌های اختلال دوقطبی را تقلید می‌کنند؟

• نوسانات خلقی و رفتار تکانشی گاهی می‌تواند منعکس کننده مشکلات روانپزشکی غیر از اختلال دوقطبی باشد، از جمله: اختلالات مصرف مواد
• شخصیت مرزی
• اختلالات سلوک
• اختلالات کنترل تکانه
• اختلالات رشد

برخی از اختلالات اضطرابی مانند اختلال استرس پس از سانحه روانی (هذیان و توهم) نه تنها در اختلال دوقطبی بلکه سایر شرایط مانند اسکیزوفرنی یا اختلال اسکیزوافکتیو نیز می تواند رخ دهد. علاوه بر این، افراد مبتلا به اختلال دوقطبی اغلب دارای مشکلات روانپزشکی دیگر مانند اختلالات اضطرابی (از جمله اختلال هراس، اختلال اضطراب فراگیر (GAD) و اختلال اضطراب اجتماعی)، اختلالات مصرف مواد یا اختلالات شخصیتی هستند که ممکن است تظاهرات بیماری را پیچیده کند و نیاز به تشخیص مستقل داشته باشد.

جستجوی درمان پس از تشخیص

اگر تشخیص اختلال دوقطبی را دریافت کردید، تجربه طیف وسیعی از احساسات، از جمله غم و اندوه و تعجب، غیر معمول نیست. برای بسیاری از افراد، احساس آرامش به دنبال تشخیص است.

درمان اختلال دوقطبی I و اختلال دوقطبی II اغلب شامل ترکیبی از داروهای تجویزی، جلسات رواندرمانی روتین به صورت حضوری یا آنلاین با یک درمانگر متخصص در BD، و انجام اصلاحات سبک زندگی و همچنین گزینه‌های درمانی طبیعی است که سلامتی جامع و خوب را تشویق می‌کند.

تغییرات سبک زندگی: تغییرات سبک زندگی که می تواند برای مدیریت علائم اختلال دوقطبی بسیار مفید باشد عبارتند از:

1. ورزش روزانه
2. یک رژیم غذایی سالم
3. مصرف آب کافی
4. آفتاب طبیعی

اگر فکر می کنم یکی از عزیزان مبتلا به اختلال دوقطبی است، چه کاری می توانم انجام دهم؟

اگر مشکوک هستید که یکی از عزیزان مبتلا به اختلال دوقطبی است، در مورد نگرانی های خود با آن فرد صحبت کنید. از او بپرسید که آیا می‌توانید برای آن فرد وقت پزشک بگیرید و به او پیشنهاد دهید که او را تا ویزیت همراهی کنید. در اینجا چند نکته وجود دارد:

1. به پزشک هشدار دهید که این یک مشکل جدید است و پزشک باید زمان کافی برای معاینه بگذارد.
2. نگرانی های خود را روی یک برگه کاغذ بنویسید تا مطمئن شوید که همه موضوعات را پوشش می دهید.
3. مشکلات افسردگی دوقطبی، هیپومانیا یا شیدایی.
4. جزئیات مشخصی از علائم و رفتارهای خلقی را به پزشک بدهید.