حادثه هولناک در تهران| پسر 14 ساله مقابل دوستانش پرپر شد

۴بهمن امسال، آخرین باری بود که امیرعلی به باشگاه می‌رفت. امید فرخ‌پور، بهره‌بردار مجموعه ورزشی درختی‌کهریزک گفت: آن شب‌ امیرعلی‌ همراه یک گروه ۲۰، ۲۵‌ساله به سالن آمدند، آن هم در ساعتی‌که تفریحی و مربی حضور نداشت.

در زمان‌های آموزشی مربی حضور دارد و بچه‌های کم‌سن زیرنظر مربی فعالیت می‌کنند. دروازه‌های موجود در سالن کاربرد چندمنظوره دارد و معمولا متحرک‌بوده و حالت ثابت ندارد. شب حادثه امیرعلی از دروازه آویزان شد و شروع به تاب خوردن کرد اما ناگهان تعادلش را از دست داد و با سر روی زمین سقوط کرد و تیر دروازه روی پیشانی‌اش افتاد.

با اینکه جعبه کمک‌های‌اولیه هم بود‌ اما کسی نتوانست جلوی خونریزی را بگیرد. ما اصلا تخصص رسیدگی به چنین موضوعی را نداشتیم. او خونریزی شدیدی داشت و اورژانس هم به ما گفت فقط به بیمار ماساژ قلبی بدهید. همه می‌ترسیدند به ناحیه زخم امیرعلی دست بزنند. ۴۰دقیقه طول کشید تا اورژانس بیاید اما بعد از انتقال به بیمارستان فوت شد.

او در ادامه گفت: تیر دروازه‌ها معمولا متحرک است و چون برای سایر رشته‌های ورزشی مانند بسکتبال و بدمینتون هم از آن استفاده می‌کنند، برای همین قابلیت ثابت‌سازی ندارد. فرمت این تیردروازه‌ها هم یک فرمت استاندارد بوده و ۲۵سال است که با همین شکل و شمایل از آن استفاده می‌شود.

نمی‌دانم نام این حادثه را چه بگذارم. بگویم بخت بد یا چه.حرفم به این معنی نیست که من به‌عنوان بهره‌بردار مقصر نیستم. شاید اگر می‌توانستم با ابزاری دروازه را مهار کنم‌ این حادثه تلخ رخ نمی‌داد. من فکر می‌کنم مسوول اصلی حادثه خود امیرعلی یا ناآگاهی و شیطنت‌اش بود.

سابوته، رئیس اداره ورزش و جوانان کهریزک با ابراز تاسف از مرگ امیرعلی به ماگفت: این اتفاق دردناک ساعت۲۱ رخ داد. به گفته برخی از اقوام این بچه، شب‌حادثه مادر امیرعلی به برخی افراد گفته بود پسرم را نبرید‌ چون درس و مشق دارد و بازیگوش است‌ اما کسی گوش نکرد.

اقوام پسربچه که در سالن بودند می‌گفتند دیدند که امیرعلی در حال تاب‌خوردن روی تیر دروازه بود و ناگهان کنترل خود را از دست داد و روی زمین افتاد. بعد هم تیردروازه روی قسمتی از بدن و سر امیرعلی سقوط کرد و دچار خونریزی شد که این خونریزی تا ۴۰دقیقه و تا زمانی که اورژانس بیاید ادامه داشت و بعد از دو روز هم فوت کرد.

 کسی کاری برای برادرم نکرد

مهدی نادعلی، برادر بزرگ‌تر امیرعلی و در واکنش به صحبت‌های مسؤولان در خصوص مرگ برادرش گفت: «4  بهمن بود که با ما تماس گرفتند و گفتند امیرعلی دچار حادثه شده است. من به‌سرعت خودم را به بیمارستان شهدای هفتم تیر رساندم. طفلک برادرم به خاطر شدت خونریزی، در همان سالن ورزشی تمام کرده بود و او را فقط برای احیا به بیمارستان بردند.

بعد از احیا یک روز در بیمارستان بود و بعد هم فوت شد. تمام صحبت‌های مطرح‌شده درخصوص استاندارد بودن وسایل و سایر ادعاهای مسؤولان را تکذیب می‌کنم. ۲۵سال است که لوازم موجود در سالن نه تعویض شده و نه حتی استاندارد است. این‌که می‌گویند برادرم روی تیر دروازه تاب خورده و سقوط‌کرده و بعد هم دروازه روی او افتاده است، صحت ندارد. هیچ شاهدی چنین چیزی را ندیده است.

افرادی که آن شب در سالن بودند، می‌گویند ما تاب خوردن امیرعلی روی تیر دروازه را ندیدیم و فقط یک صدا شنیدیم که بعد رفتیم و دیدیم امیرعلی روی زمین افتاده و به‌شدت در حال خونریزی است. بحث شیطنت امیرعلی واقعیت ندارد.

هیچ‌کس چنین چیزی را ندیده است. آن شب پیمانکار در محل نبود و فقط مسؤول سالن حضور داشت. وقتی متوجه حادثه شد، هیچ عکس‌العمل خاصی نشان نداد و فقط در حال تماس‌گرفتن بود، در حالی‌ که خودشان می‌توانستند برادرم را به‌سرعت به بیمارستان منتقل کنند تا جلوی خونریزی را بگیرند، اما همین کار را هم نکردند. اورژانس هم با تاخیر  به محل رسید. در محل حادثه کیف امدادی نیز وجود نداشت.»