خبر مهم از مذاکرات برجام|بخوانید

آنچه این روزها در افکار عمومی جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کنیم مشاهده می‌شود و جستجوهای کم‌سابقه‌ای که مردم به صورت لحظه به لحظه برای به دست آوردن اخبار مربوط به نتیجه مذاکرات برجامی و رفع تحریم‌ها می‌کنند، چند نکته برجسته و قابل تأمل را به مسئولین یادآور می‌شود که توجه به آن‌ها مقتضای حکمرانی مردم مدارانه است.

بزرگ‌ترین سرمایه هر نظام حکومتی، پشتوانه مردمی آنست. این پشتوانه فقط هنگامی وجود خواهد داشت که حکمرانان به افکار و تمایلات مشروع مردم توجه و اعتنا کنند و از پذیرفتن آن گریزان نباشند. حکمرانی صحیح این نیست که هرچه دولتمردان می‌خواهند انجام بدهند و از مردم انتظار انقیاد و تأیید داشته باشند. آن‌ها وکیل مردم هستند و هیچ وکیلی حق ندارد برخلاف نظر موکل خود عمل کند.

- ازجمله نکات برجسته‌ای که باید مورد توجه مسئولین قرار گیرد اینست که مذاکره، مناسب‌ترین راه برای حل اختلافات و رسیدن به اهداف مورد نظر است. با قطع نظر از ایرادهائی که گرفته می‌شود و نقطه ضعف‌هائی که عده‌ای برای هیأت مذاکره کننده برمی‌شمرند، اکنون این واقعیت به صورت بسیار بارز و روشن برای همگان به اثبات رسیده که دولت سیزدهم نیز توسل به مذاکره را مناسب‌ترین راه برای نجات برجام می‌داند و با پیمودن این راه توانسته به نتایج مطلوبی نیز برسد.

- واقعیت مؤثر بودن تحریم در بحران اقتصادی کشور، نکته مهم دیگری است که اکنون هیچ مسئولی از مجموعه حکمرانی کشور درصدد انکار آن برنمی‌آید. هرچند ممکن است بعضی از آن‌ها به دلایلی که برای همگان قابل درک و فهم است آشکارا این واقعیت را به زبان نیاورند، ولی اطلاع داریم که همان‌ها نیز در موارد مقتضی به آن اعتراف کرده‌اند.

تعهدات آمریکا ضامن اجرایی ندارد

- در توافقی که اکنون مطرح است، تعهدات متعددی از طرف آمریکائی گرفته شده که هیأت مذاکره کننده آن‌ها را در ردیف امتیازات این دور از مذاکرات محسوب می‌کند. بسیار خوب، هیچ منعی برای اینکه هیأت مذاکره کننده فعلی این تعهدات طرف مقابل را به حساب امتیازاتی بگذارد که دریافت کرده و آن‌ها را ازجمله نقاط قوت دولت سیزدهم بداند وجود ندارد به این شرط که با معطلی‌های جدید همین امتیازات را هم از دست ندهد. البته خود حضرات هم می‌دانند که هیچیک از تعهدات طرف آمریکائی ضامن اجرائی ندارند، ولی با اینحال کسی با ثبت شدن آن‌ها در کارنامه این هیأت و کارنامه دولت سیزدهم مخالف نیست بدین امید که برجام به فرجام برسد و باز هم گرفتار امروز و فردا نشود.