امروز تولد رهبری است| رهبر انقلاب متولد چه سالی است؟+ عکس شناسنامه رهبر
امروز ۲۹ فروردین ماه هشتاد و سومین سالروز تولد آیتالله سیدعلی حسینی خامنهای در سال ۱۳۱۸ است.
رهبر انقلاب چهارشنبه ۲۹ فروردین ۱۳۱۸ در مشهد متولد شدند. تاریخ تولد رهبر انقلاب در شناسنامه روز ۲۴ تیرماه سال ۱۳۱۸ ثبت شده است اما ایشان در یکی از دیدارهایشان فرمودند که تاریخ تولد صحیحشان روز ۲۹ فروردین است. حضرت آیت الله خامنهای در تاریخ ۲۹ فروردین سال ۱۳۱۸ در مشهد به دنیا آمدند.
امروز ۲۹ فروردین ماه هشتاد و سومین سالروز تولد آیتالله سیدعلی حسینی خامنهای در سال ۱۳۱۸ است.
شماره شناسنامه سیدروحالله موسوی خمینی، بنیانگذار و اولین رهبر انقلاب اسلامی براساس اسناد سجلی کشور ۲۷۴۴ و شماره شناسنامه سیدعلی حسینی خامنهای، دومین رهبر و سکاندار انقلاب اسلامی ایران طی ۳۳ ساله گذشته، بر اساس همان اسناد سجلی ۲۱۷ شمارهگذاری شده است.
شماره شناسنامه ۲۱۷ متعلق به کیست؟
سیدعلی کیست؟
چهارشنبه ۲۹ فروردین ۱۳۱۸ از سیده خدیجه نجفآبادی میردامادی در مشهد متولد شد و پدرش سیدجواد حسینی نجفی خامنهای سه سال و نیم بعد از پسر اول، صاحب دومین فرزند پسر شد. جد اعلای خدیجه، محمد دیباج فرزند امام جعفر صادق (ع) بود.
جد اعلای سید علی، سیدمحمد حسینی تفرشینسب است که در شمار سادات افطسی است. شجره خانوادگی سیدمحمد به سلطانالعلماء احمد ملقب به سلطان سیداحمد میرسد که با پنج واسطه به امام سجاد (ع) میرسد.
پدرِ سیدعلی، خود پسرِ آیتالله سیدحسین نجفی خامنهای از فقهای سرشناس نجفاشرف بود که در کودکی همراه پدر و خانواده به شهر خامنه مهاجرت کرد و در این شهر سکونت گزید. سیدحسین در خامنه و تبریز محل رجوع مردم بود و چند سالی در مسجد جامع تبریز، پیشنماز بود و به همین دلیل به سیدحسینِ پیشنماز معروف بود. این عالم دینی قبل از هجرت به مشهد، در سال ۱۲۹۷ از علمای طرفدار مشروطه شد و با برخی روحانیون مشروطهچی آشنا شد و این آشنایی زمینهای شد برای وصلت شیخ محمد تبریزی معروف به شیخ محمد خیابانی با سیده خیرالنساء خامنهای، دخترِ سیدحسین و عمه سیدعلی.
بازی سیدعلی در کودکی «گرگم به هوا» و محل بازیهایش، کوچههای خاکی بود. ورزش مورد علاقهاش از نوجوانی تا میانسالی «والیبال» بود و کوهگردی هم تفریح همیشگیش از دوران جوانی بوده است.
از چهار سالگی همراه برادر بزرگش سید محمد، به مکتب رفت تا نزد ملا مکتبی قرآن بیاموزد. حدود ۶-۷ سالگی به مدرسه غیردولتیِ دارالتعلیم دیانتی فرستاده شد. همزمان با تحصیل در کلاس پنجم دبستان، تحصیلات مقدماتی حوزوی را با کتاب «جامعالمقدمات» توسط معلمی طلبه، آموزش دید. با پایان دبستان، از ۱۲ سالگی به تحصیل علوم دینی پرداخت. مدرسه سلیمانخان و نواب صفوی از مدارس علوم دینی بودند که سیدعلی دروس طلبگی را در آنجا آموخت. او دوره دبیرستان را شبانه خواند.
در کل دوران مدرسه به دلیل ضعیف بودن چشمهایش، تخته سیاه و صورت معلم را به خوبی نمیدید. این وضعیت تا حدود ۱۳ سالگی ادامه داشت تا بعد از فهمیدن این نقص، پدر و مادر را در جریان گذاشت تا برایش عینک خریدند.
بخشی از مقدمات را نزد پدر و دوره سطح را در مدرسه نواب صفوی آموخت. او معالمالاصول را نزد آیتالله سیدجلیل حسینی سیستانی و شرح لمعه را نزد پدر و میرزا احمد مدرس یزدی آموزش دید. رسائل، مکاسب و کفایه را نیز نزد پدر و آیتالله حاج شیخ هاشم قزوینی آموخت و در سال ۱۳۳۴ درس خارج فقه را نزد آیتالله سید محمدهادی میلانی در حوزه علمیه مشهد آموخت.
به دلیل مانوس بودن مادر با دیوان حافظ، تبع شعر پیدا کرد و سالها بعد اشعار مختلفی سرود. علاوه بر پدر و مادر با دو شخصیت دینی و سیاسی هم عصر خود، سیدمجتبی و سیدروحالله مانوس شد.
در سال ۱۳۳۶ در سفری کوتاه به نجف اشرف پای درس آیات عظام سید محسن حکیم، سید ابوالقاسم خویی، سید محمود شاهرودی، میرزا باقر زنجانی و میرزا حسن بجنوردی حضور یافت اما به دلیل مخالفت پدر برای اقامت در نجف به مشهد برگشت و یک سال دیگر در درس آیتالله میلانی حضور یافت و در سال ۱۳۳۷ به شوق ادامه تحصیل، عازم حوزه علمیهی قم شد. در قم نیز نزد اساتیدی چون آیات حاجآقا حسین بروجردی، سیدروحالله موسوی خمینی، حاج شیخ مرتضی حائری یزدی، سیدمحمد محقق داماد و علامه سیدمحمدحسین طباطبایی درس آموخت.
سیدعلی ۲۵ ساله در سال ۱۳۴۳ به دلیل ضعف بینایی پدر به اجبار از قم به مشهد برگشت و تا سال ۱۳۴۹ در جلسات درس آیتالله سید محمدهادی میلانی شرکت کرد. او از ابتدای حضور در مشهد، به تدریس سطوح عالی فقه و اصول از جمله رسائل، مکاسب و کفایه و برگزاری جلسات تفسیر برای عموم مردم پرداخت.
در سال ۱۳۴۷ جلسات عمومی و تخصصی تفسیر قرآن را برگزار کرد و استنباطش از اندیشه اسلامی را از آیات قرآن استخراج و در سخنرانیهای انقلابی شرح داد همچنین به تبیین بنیانهای اندیشه مبارزه علیه حکومت پهلوی پرداخت. تفسیر تخصصی قرآن کریم تا سال ۱۳۵۶ و تا قبل از تبعید به ایرانشهر ادامه داشت.
حاصل عمر او چهار پسر به نامهای مصطفی، مجتبی، مسعود و میثم است.