ناگفته های جدید از زندگی آزیتا حاجیان

در این سال ها کمتر اهل گفت و گوهای تفصیلی بوده اید و در شبکه های اجتماعی هم حضور پررنگی ندارید. چرا؟

زیاد اهل فضای مجازی و شبکه های اجتماعی نیستم و تا شخصی را نشناسم و یا پیامک برایم ندهد تا از دلیل تماسش مطلع شوم جواب گوشیم را نمی دهم. ترجیح می دهم به دور از فضای حاشیه ای و پرتنش اینستاگرام و تلگرام زندگیم را ادامه بدهم و در آرامش به کارهای مورد علاقه ام برسم.

کم کم وارد شصتمین سال زندگی تان می شوید؛ از زندگی هنری تان راضی بوده اید؟

بله، بسیار پر بار و سرشار از لذت و خلاقیت بوده است.

سال 1355 فعالیت تان را با گروه تئاتر کانون پرورشی فکری کودکان و نوجوانان آغاز کردید.دل تان برای آن روزها تنگ می شود؟

دلتنگی برای هر مقطع از زندگی که گذشته، وجود دارد ولی وقتی به دستاوردهای آن دوره فکر می کنم، دلتنگی سراغم می آید اما بدون حسرت

 آرزوی آزیتا حاجیان برای بازیگران سینمای ایران چیست؟

نقش هایی را که دوست دارند، بازی کنند. در مقابل بی احترامی بعضی از افراد مقاوم تر شوند.

 و آرزوی آزیتا حاجیان برای سینمای ایران چیست؟

امیدوارم جوانان با شعور، متفکر و کسانی که واقعا حرفی برای گفتن دارند از امکانات مالی بیشتری بهرمند شوند و سرمایه کشور برای ساختن فیلم های پر زرق و برق، تکراری و ضعیف هدر نرود.  

 آرزویتان برای ایران چیست؟

صلح، صلح، صلح و اعتلای فرهنگ در پناه یک اقتصاد سالم.