کدخبر : 2246

ارژنگ امیرفضلی از حقوق 20 هزار تومانی اش گفت !

ارژنگ امیرفضلی فعالیت هنری خود را از سال ۱۳۶۷ در تئاتر با نمایش تجربه‌ای بر مسلم ابن عقیل به کارگردانی محمود عزیزی شروع کرد و کار خود را در تلویزیون با برنامهٔ «نوروز ۷۲» به کارگردانی داریوش کاردان، همراه با مهران مدیری و حمید لولایی آغاز کرد.

تئاترهای ارژنگ امیرفضلی
درآمد ارژنگ امیر فضلی
خانواده ارژنگ امیرفضلی
همسر ارژنگ امیر فضلی
ارژنگ امیرفضلی چگونه بازیگر شد؟
ارژنگ امیرفضلی (زادهٔ ۱۳۴۹) بازیگر و کارگردان اهل ایران است. او پسر حسین امیرفضلی، بازیگر و کارگردان قدیمی ایران است.
ارژنگ امیرفضلی فعالیت هنری خود را از سال ۱۳۶۷ در تئاتر با نمایش تجربه‌ای بر مسلم ابن عقیل به کارگردانی محمود عزیزی شروع کرد و کار خود را در تلویزیون با برنامهٔ «نوروز ۷۲» به کارگردانی داریوش کاردان، همراه با مهران مدیری و حمید لولایی آغاز کرد. وی علاوه بر بازیگری در سینما، تلویزیون و تئاتر، کارگردانی چند مجموعهٔ تلویزیونی را نیز در کارنامهٔ کار خود دارد. امیرفضلی بیشتر به‌عنوان یک کمدین شناخته می‌شود.

از مهمترین آثار وی می‌توان به «الو الو من جوجوام» (مرضیه برومند)، «جنگجوی پیروز» (مجتبی راعی)، «مربای شیرین» (مرضیه برومند)، «شارلاتان» (آرش معیریان)، «شام عروسی» (ابراهیم وحیدزاده)، «اخراجی‌ها» (مسعود ده نمکی)، «اخراجی‌ها ۲» (مسعود ده نمکی)، «محاکمه در خیابان» (مسعود کیمیایی) و «افراطی‌ها» (جهانگیر جهانگیری) اشاره کرد.

تئاترهای ارژنگ امیرفضلی

۱۳۶۷ مسلم ابن عقیل محمود عزیزی

۱۳۷۵ آن سوی آینه آزیتا حاجیان

۱۳۸۵ یک زن و یک مرد آزیتا حاجیان

۱۳۷۷ گرگ و‌میش آزیتا حاجیان

۱۳۸۷ امادئوس موتسارت منیژه محامدی

۱۳۸۸ مقبره سنگی منیژه محامدی

۱۳۹۷ تبرئه شده منیژه محامدی

۱۳۹۳ شب بخیر کیارستمی علی احمدی

۱۳۹۵ واگویه‌های عاشقانه نیما جوادی

۱۳۹۶ رویای شب دهم اردیبهشت میلاد جباری

۱۳۹۸ مش اکبر و دخترانش اکبر عبدی

۱۳۹۸ شانس در می‌زند امیر آسانی

۱۳۹۸ نینوچکا سعید داخ

فیلم های ارژنگ امیرفضلی

 

پیشی میشی (۱۳۹۸)

کاتیوشا (۱۳۹۶)

داش اکل (۱۳۹۶)

لازانیا (۱۳۹۶)

شکلاتی (۱۳۹۵)

قهرمانان کوچک (۱۳۹۵)

چهار اصفهانی در بغداد (۱۳۹۴)

آشوب (۱۳۹۴)

دوازده صندلی (۱۳۹۰)

دزدان خیابان جردن (۱۳۸۹)

هر چی خدا بخواد (۱۳۸۹)

افراطی‌ها (۱۳۸۸)

دموکراسی تو روز روشن (۱۳۸۸)

راز دشت تاران (۱۳۸۸)

اخراجی‌ها ۲ (۱۳۸۷)

از ما بهترون (۱۳۸۷)

چشمک (۱۳۸۷)

محاکمه در خیابان (۱۳۸۷)

هم‌خانه (۱۳۸۷)

اخراجی‌ها (۱۳۸۵)

دو خواهر (۱۳۸۷)

شام عروسی (۱۳۸۴)

شارلاتان (۱۳۸۳)

گرداب (۱۳۸۳)

مربای شیرین (۱۳۸۰)

جنگجوی پیروز (۱۳۷۷)

الو! الو! من جوجوام! (۱۳۷۳)

درآمد ارژنگ امیر فضلی

آن قدر درآمد دارم که فقط خرج روزانه ام را تامین کنم .جالب این جاست که بیشتر مردم فکر می کنند بازیگرها باید زندگی خاص و ویژه ای داشته باشند و زمانی که مرا پشت فرمان پراید می بینند، داد می زنند :ماشین بنزت را کجا گذاشتی ! مردم از ما توقع دارند زندگی شیکی داشته باشیم اما با این پول ها نمی شود، شیک زندگی کرد.

خانواده ارژنگ امیرفضلی

حسین امیرفضلی متولد 1299 در تهران و درگذشت 1370 در تهران است.

حسین امیرفضلی مشهور به «هوشنگ امیرفضلی»، فعالیت هنری خود را با بازیگری تئاتر در سال 1322 آغاز و همزمان در رادیو نیز از پرکارترین هنرمندان بود.

جواب دادن به این سوال خیلی سخت است چون من دنیایی خاطره و آموزه از پدرم به یاد دارم و انتخاب یکی از آنها و بیانش دشوار است فقط می توانم بگویم که از نظر روحیات فردی جا پای پدرم گذاشته ام .اما از نظر اخلاقی پدرم خیلی بهتر از من بود.

همسر ارژنگ امیر فضلی

ارژنگ امیرفضلی متاهل است و پسری 6 ساله به نام کارن دارد. تئوری ای برای اینکه چرا مجموعه ساعت خوش تعطیل شد ندارم؛ فقط باهاش کنار آمدم. در اوج شهرت مجبور شدم بروم در یک شرکت، با حقوق ماهی 20 هزار تومان بازاریاب تبلیغاتی بشوم. زن هم گرفته بودم و واقعا 20 هزار تومان به هیچ جایم نمی رسید. هم خودم آنجا کار می کردم و هم خانم ام آمده بود آنجا کار می کرد ولی باز پولمان نمی رسید.

ارژنگ امیرفضلی چگونه بازیگر شد؟

زمستان 71 در یک شرکت گرافیکی کار می کردم که امیر غفارمنش زنگ زد گفت بیا برای یک کار تلویزیونی تست می گیرند،من و خدابیامرز داوود اسدی با هم رفتیم. برنامه نوروز بود، آنها را جلوی داریوش کاردان و بقیه عوامل اجرا کردیم؛ آنها هم خوششان آمد و گذاشتند ما در نوروز 72 بازی کنیم .بعد هم، من و داوود اسدی و مهران و حمید لولایی، شروع کردیم کار کردن :اول پرواز 57 بود و بعدش هم ساعت خوش را بازی کردیم.

من اول می خواستم بروم تجربی بخوانم. بابام می گفت نه، من هم می گفتم می خواهم بروم تجربی بخوانم دکتر بشوم. بابام کوتاه آمد گفت خیلی خب، برو بخوان، رفتیم سال اول تجربی رد شدیم .رد که شدم بعد روم نشد به بابام بگویم، بعد بابام من را گذاشت مدرسه گرافیک، همه چیز هم از آنجا شروع شد؛ آشنایی با هنر و تئاتر و نقاشی. همان جا با داوود اسدی، داریوش موفق و امیر غفارمنش تئاتر کار می کردیم و تنها عشقمان هم همین بود.

لینک کوتاه:
با دوستان خود به اشتراک بگذارید: